پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، متعلق به موسسه حفظ و نشر آثار حضرت امام در سلسله گزارشی به بررسی"خطا و صواب در حجاب و عفاف" پرداخته است.
در این سلسله گزارش که هرچند هدف بررسی نقاط مثبت و منفی حجاب از منظر مخالفان و موافقان آن مطرح می شود اما آنچه که در روند این گزارشات و مصاحبه ها به چشم می خورد شبهه پراکنی هاییست که بی پاسخ می ماند.
در ابتدای این گزارش ها شاهد هستیم که تاکید بر رد چادر است هرچند چادر را حجاب برتر می دانند اما با آن چون قله ای برخورد می کنند که لازم نیست همه به آن برسند چادر را مانعی برای جذب شدن جوانان به حجاب می دانند.
این سایت قصد دارد با مصاحبه گرفتن از افراد مختلف با چیدن پازل مورد نظر خود کم کم نقطه اصلی را هدف بگیرد و رد چادر بهانه است برای رسیدن به نقض حجاب.
مصاحبه از افرادی چون فاطمه راکعی، نماینده مجلس ششم به عنوان خانم چادری که خود چادر را نقض می کند و نسخه مطلوبی برای جامعه نمی داند و مصاحبه با نعیمه اشراقی، نوه امام این پازل را کامل می کند.
در ادامه به برخی از این شبهه پراکنی ها اشاره می کنیم

*حجاب، همانند نماز، روزه، خمس و زکات، یک امر شرعیِ شخصی است. حجاب مثل تصرف مال مردم، امری اجتماعی نیست که مجازات داشته باشد.
*درباره نهی از منکر بودن برخورد با بد حجابی باید گفت اولا ما در این مسائل برخورد یدی نداریم. دوما در اینکه حجاب مصداق امر به معروف و نهی از منکر باشد، محل بحث است. شرط امر به معروف و نهی از منکر آن است که معروف و منکر مورد نظر، برای افراد شناخته شده باشد.
* هر فعل حرامی را نمیتوان منکر دانست، چون عقلا همه نهیهای دینی را زشت نمیدانند و اتفاق نظر ندارند.
* تنها در صورتی الزام دولت جایز است که برداشتن حجاب به صورت کلی عفت عمومی را جریحهدار کند و بیحجابی تبدیل به ناهنجاری اجتماعی شود.
*مرور سالهای پس از انقلاب و بررسی نحوه عملکرد حوزههای فرهنگی و آموزشی نشانگر آن است که این اقدامات نه تنها موجب افزایش دین باوری و دینگرایی نشده، بلکه گریزدهنده و طرد کننده نیز بوده است.
* هیچ حدیثی مبنی بر اینکه در حکومت پیامبر(ص)، امام علی (ع) و حتی خلفا و حکام اسلامی، کسی را بر عدم رعایت حجاب مواخذه و مجازات کرده باشند، نقل نشده است.
بعد از وارد کردن این شبهات از زبان یک کارشناس دین(!) سایت جماران سراغ نوه امام ، نعمیه اشراقی می رود . و وی اینگونه ایرادهای خود را به بحث حجاب وارد می کند:
*این مسئله که حکومت بیاید و حجاب را اجباری کند، از نظر شرعی، برای من جای شک است.
*به نظر من، بسیار بهتر بود که ما حجاب را اجباری نمیکردیم. به خاطر اینکه ما با اجباری کردن حجاب، میخواستیم حاشیه امنیت جامعه را بالا ببریم،
*وقتی ما در جامعه حجاب را اجباری کردیم، محدودیت و ممنوعیت ایجاد کردیم، روابط دختر و پسر را ممنوع کردیم، همه این مسائل از خیابانها به درون خانهها رفت.
*در رابطه با اجباری بودن حجاب، در میان صحبتهای امام، من تنها در یک جا مشاهده کردم که از امام سوال شده بود که در شمال، خانمها با لباس شنا، به داخل شهر هم میروند؛ در این باره ما باید چکارکنیم؟ امام هم گفته بودند که خود مردم متدین مازندران اجازه نمیدهند که زنان لخت وارد شهرشان شوند. (جلد 8 - صفحه 339).
* به اعتقاد من، صرفا اجباری بودن حجاب است که شاید شرعی نباشد. البته حجاب به این شدتی که بعضی علما بر آن پافشاری میکنند، نیست و ما یک کم غلظت آن را زیاد کردهایم
* البته نمیتوان به طور کلی گفت که چادر خوب است یا بد. چادر و در کل پوشش، بستگی دارد به کسی که میخواهد از آن استفاده کند و جایی که میخواهد در آن استفاده شود.
*کلاً متمایز بودن درست نیست و حجاب کمی آدم را متمایز میکند و واقعیت آدم را تحتالشعاع قرار میدهد.
*در آخر نیز برای اثبات اینکه حتی امام نیز نتوانسته فلسفه چادر را برای نزدیکان خود را تشریح کند از نعیمه اشراقی می پرسد آیا خود چادر را انتخاب کردید وی در جواب این سوال می گوید:«من نسبت به حجاب نگاه مثبتی دارم و شخصا حجاب را دوست دارم. اما حقیقتا به چادر علاقه ندارم، چون هم سختی برایم ایجاد میکند و هم وقتی سر تا پای یک خانم سیاه است، چندان دید قشنگی در نگاه آدم ایجاد نمیکند.»
*این عضو خانواده امام برای نشان دادن علت پوشیدن حجابش می گوید:«راحتی چادر خیلی کم است و فرد گاهی با چادر برای خودش خطر ایجاد میکند. اما چادر در خانواده ما مرسوم است و من به عنوان نوه امام، اگر این کار را نکنم، کاری متمایز انجام دادهام و کار متمایز انجام دادن را دوست ندارم.»
خاطره خانم دباغ از نظر امام(ره) درباره حجاب:
وقتی از فرانسه آمدم، هنوز با مانتو و شلوار و مقنعه بودم. یک بار در مهران، پایم صدمه دید و من با عصا و با همان مانتو و شلوار خدمت امام رفتم تا گزارش بدهم. امام فرمودند: اگر چادر ندارید، بگویم احمد برایتان بخرد. عرض کردم: نه حاج آقا! چون به کوه میرفتم و اسلحه روی دوشم بود و فشنگ به کمرم و قمقمه به پهلویم و گاهی هم باید سهپایه تیربار را روی دوش میگرفتم، چادر سرکردن برایم دشوار بود. فرمودند: چادر برای زن بهتر است. من از آن روز چادر سر کردم. امام در مجموع مانتو و شلوار و مقنعه را حجاب میدانستند و در مورد رنگ هم نظر خاصی نداشتند. ایشان در مورد حجاب، عرف جامعه را مد نظر داشتند، از همین رو هنگامی که خانمی در فرانسه از ایشان پرسید: جوراب ضخیم میپوشم، اما رنگ آن کرم است، آیا اشکالی دارد؟ فرمودند: در اینجا خیر.
پاسخ امام خمینی (ره) به شبه پراکنی های امروز سایت جماران:
بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی ، اجبار حجاب بانوان در اداره هاو سطح کشور را از اولویت های برنامه های فرهنگی نظام قرار دادند و ذره ای در این امر نرمش از خود نشان ندادند، چرا که بی حجابی و بی بندوباری را به حق ترفند استعمار برای تخدیر و به نابودی کشیدن نسل کشورها می دانستند.
مصاحبه اوریانا فالاچی خبرنگار ایتالیایی با رهبر انقلاب اسلامی ایران
بنابر این از همان روزهای اوّل انقلاب به مسئولان دولت وقت، برای جلوگیری از بی حجابی نهیب زدند: «الآن وزارتخانهها- این را مىگویم که به دولت برسد، آنطورى که براى من نقل مىکنند- باز همان صورت زمان طاغوت را دارد. وزارتخانه اسلامى نباید در آن معصیت بشود. در وزارتخانههاى اسلامى نباید زنهاى (بى حجاب) بیایند؛ زنها بروند اما با حجاب باشند. مانعى ندارد بروند؛ اما کار بکنند، لکن با حجاب شرعى باشند، با حفظ جهات شرعى باشند.» صحیفه نور ج6 329
حضرت امام(ره) راحل اگر چه چادر را حجاب کاملی می دانستند ولی پوشش های مشابه چادر ـ مانند مانتو گشاد ـ که موجب مفسده نمی شود را نیز کافی می دانستند و قائل بودند که اگر قرار باشد پوشش بانوان همراه با مفسده و خلاف اخلاق باشد باید از آن در جامعه جلوگیری شود همانطور که در پاریس در پاسخ خبرنگاران و بانوان محجبی که درباره میزان حجاب در ایران از ایشان سؤال کردند؛ فرمودند: «آرى در اسلام زن باید حجاب داشته باشد، ولى لازم نیست که چادر باشد. بلکه زن مىتواند هر لباسى را که حجابش را به وجود آورد اختیار کند. ما نمىتوانیم و اسلام نمىخواهد که زن به عنوان یک شى ء و یک عروسک در دست ما باشد. اسلام مىخواهد شخصیت زن را حفظ کند و از او انسانى جدى و کارآمد بسازد. ما هرگز اجازه نمىدهیم تا زنان فقط شیئى براى مردان و آلت هوسرانى باشند .»
صحیفه نور ج5 294
«حجاب ایران، حجاب اسلام، همین مقدارهاست. اسلام اینجا و آنجا ندارد. لکن یک جهات خارجى گاهى در کار هست. به طورى که یک مفسدهاى باشد، یک اختلاف اخلاقى بشود، یک- عرض مىکنم- چیزهایى باشد، البته آن وقت باید جلوگیرى بشود ؛ اما اگر نباشد اینطور، و ساده باشد و مثل سایرین با سادگى باشد، نه؛ بى چادر(بامانتو) مانع ندارد.» صحیفه نور ج3 499
به فرموده مقام معظم رهبری حفظه الله؛ حضرت امام (ره) تنها بانی بازگرداندن حجاب پس از کشف حجاب به ایران بودند چنانچه ایشان فرمودند: «امام (ره) آن مرد شجاع و بی نظیری بود که مسئله حجاب را به این مملکت برگرداند. هیچ کس دیگری غیر از امام نمیتوانست این کار را بکند اینهم یکی از اختصاصات امام. اگر غیر از امام هر کس دیگر بود از همین آقایان، بزرگان، عرض میکنم که مقدسین علماء، چه وچه و چه، هیچکس جرأت نمیکرد که بگوید مردم باحجاب بیایند بیرون، امام همان ماههای اوّل پیروزی انقلاب گفتند باید مردم با حجاب بیایند.» (سخنرانی در جمع فرماندهان سپاه ـ 14/12/76 )
حضرت امام کمترین مماشات در این امر را نمی پذیرفتند و بدنه مردم را به حفظ ظاهر اسلامی کشور فرا میخواندند، چنانچه وقتی حضرت ایشان با خبر شدند که در سواحل دریا بی بندوباری و اختلاط صورت می گیرد برآشفته شده و فرمود: «براى اینکه اسلام جلوى شهوات را مىگیرد؛ اسلام نمىگذارد که بروند توى این دریاها شنا کنند. پوستشان را مىکند! ...که بعد از اینکه مى رفتند زن و مرد در دریا، زنها همان طور و همان طور مىآمدند توى شهر! مردم هم جرأت نمىکردند حرف بزنند. امروز اگر یک همچو چیزى بشود، اینها را ما خواهیم تکلیفشان را معین کرد. و دولت هم معین کرد. البته دولت [به] طورى که وزیر کشور گفتند، گفتند ما جلویش را گرفتیم. اگر نگیرند، مردم مىگیرند. مگر مازندرانیها مى گذارند یا رشتیها مىگذارند که باز کنار دریاشان مثل آن وقت باشد؟ مگر بندر پهلوىاىها (بندر انزلى) مردهاند که زن و مرد با هم در یک دریا بروند و مشغول عیش و عشرت بشوند! مگر مىگذارند اینها را؟ تمدنهاى اینها این است. آزادىاى که آنها مىخواهند همین. این جور آزادى! بروند قمار بکنند و با هم بشوند و با هم [سرگرم عیش و نوش] بشوند آزادى در حدود قانون است. اسلام از فسادها جلو گرفته. و همه آزادیها را که مادون فساد باشد داده. آنى که جلو گرفته فسادهاست که جلویش را گرفته است. و ما تا زنده هستیم نمىگذاریم این آزادیهایى که آنها مىخواهند، تا آن اندازهاى که مىتوانیم، آن آزادیها تحقق پیدا کند. » صحیفه نور، ج8، ص: 339
البته ایشان نیروهای انتظامی را برای برخورد با مظاهر بی حجابی ارجح می دانستند و در مقطعی که عده ای نفوذی و یا ناآگاه به بهانه مبارزه با بی حجابی و بد حجابی در معابر عمومی به ضرب وشتم زنان و دخترکان اینچنینی پرداخته بودند در پیامی چنین تصریح کردند:
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
ممکن است تعرض به زنها در خیابان و کوچه و بازار، از ناحیه منحرفین و مخالفین انقلاب باشد. از این جهت، کسى حق تعرض ندارد و اینگونه دخالتها براى مسلمانها حرام است، و باید پلیس و کمیتهها از اینگونه جریانات جلوگیرى کنند.
روح اللَّه الموسوى الخمینى
صحیفه نور، ج12، ص: 502
13 تیر 1359/21 شعبان 1400
امام(ره) راحل کشف حجاب و ایجاد اقلیتی از زنان و دخترکان خیابان گرد را از بزرگترین خیانت های رژیم طاغوت می دانستند و آنرا از جنایات بزرگ رضا شاه می خواندند که باید در نظام اسلامی با آن مقابله شود و می فرمود: «آن شقىّ جنایتکار( رضا قُلدر) دست به یک جنایت زد و آن جنایت کشف حجاب بود؛ و به جاى اینکه نیمى از جمعیت ایران را فعال کند آن نیم دیگرى هم که نیمه مردان بود بهطور بسیار زیادى از فعالیت انداختند و این عروسکهایى که درست کردند و در همه ادارات جا دادند و در همه خیابانها راه انداختند، آنهایى که در ادارات بودند، سایر افرادى که در ادارات بودند را هم از کارهاى خودشان بازداشتند و آنهایى که در خیابانها رها بودند، جوانهاى ما را به فساد کشاندند و فعالیت جوانهاى ما را از دست آنها گرفتند.» صحیفه نور ج17 59
و در یک کلام، حضرت امام (ره)برای حفظ ارزش بانوان و به بازی گرفته نشدن شخصیت آنان در جامعه بر حجاب تأکید می کردند.و می فرمودند: «و البته باید توجه داشته باشید که حجابى که اسلام قرار داده است، براى حفظ آن ارزشهاى شماست. هرچه را که خدا دستور فرموده است- چه براى زن و چه براى مرد- براى این است که، آن ارزشهاى واقعى که اینها دارند و ممکن است به واسطه وسوسههاى شیطانى یا دستهاى فاسد استعمار و عمال استعمار پایمال مىشدند اینها، این ارزشها زنده بشود.»